Tester wydajności filtracji cząstek stałych maski

Cechy testera wydajności filtracji cząstek stałych maski

• Wykorzystuje generator zimnego aerozolu do wytwarzania ciągłych i stabilnych cząstek aerozolu, wygodnych do napełniania roztworu.
• Pomiar stężenia aerozolu za pomocą precyzyjnego czujnika PM2.5. Konstrukcja zapobiegająca wyciekom całych cząstek w celu ochrony bezpieczeństwa personelu laboratoryjnego. 2 zestawy generatora aerozolu: generator aerozolu słonego i generator aerozolu oleistego.
• Wyposażony w urządzenie do neutralizacji cząstek aerozolu.
• Docisk pneumatyczny wyposażony jest w zabezpieczenie, które jest bezpieczne i wygodne w użyciu.
• Skonfiguruj czujnik temperatury i wilgotności, wyświetlanie temperatury i wilgotności otoczenia w czasie rzeczywistym（Wymagania dotyczące temperatury i wilgotności：25℃±5℃，30%RH±10%RH）。 Wyposażony w przepływomierz ze szklanym wirnikiem, pompę próżniową, laserowy licznik cząstek pyłu.
• System sterowania: Komputer steruje procesem testowania, automatycznie zbiera dane i konfiguruje specjalny komputer i oprogramowanie testowe. Komputer automatycznie sprawdza stężenie gazu i oblicza skuteczność filtracji. Może zapisywać, wyprowadzać, wyszukiwać i drukować dane testowe.

Znaczenie testowania maski na twarz zgodnie z EN 149

Norma testowa określa 3 klasy w zależności od stopnia skuteczności filtracji masek. Są to nazwane FFP1, FFP2 i FFP3. Zgodnie z normą półmaska ​​filtrująca to taka, w której część twarzowa składa się całkowicie lub zasadniczo z materiału filtrującego. Może mieć zawory wdechowe i/lub wydechowe. Półmaska ​​z filtrem cząstek stałych zakrywa nos i usta oraz podbródek i może być wyposażona w zawory wdechowe i/lub wydechowe. Półmaska ​​składa się całkowicie lub zasadniczo z materiału filtrującego lub zawiera część twarzową, w której filtr(y) główny(e) tworzą nierozłączną część urządzenia. Ma on na celu zapewnienie odpowiedniego uszczelnienia twarzy użytkownika przed atmosferą otoczenia, gdy skóra jest sucha lub wilgotna oraz gdy porusza się głową. Powietrze dostaje się do półmaski z filtrem cząstek stałych i przechodzi bezpośrednio do obszaru nosa i ust części twarzowej lub przez zawory wdechowe, jeśli są zamontowane. Wydychane powietrze przepływa przez materiał filtra i/lub zawór wydechowy (jeśli jest zainstalowany) bezpośrednio do atmosfery otoczenia. 

Procedura testowa

Półmaskę z filtrem cząstek stałych należy przetestować w warunkach, których można oczekiwać podczas normalnego użytkowania. Podczas tego badania należy wykonać następujące czynności w celu symulacji praktycznego użycia półmaski filtrującej cząstki stałe. Test należy wykonać w łącznym czasie pracy 20 min. W sumie należy zbadać 10 próbek do badań: 5 otrzymanych i 5 po kondycjonowaniu temperaturowym zgodnie z 8.3.2. Całkowity przeciek wewnętrzny bada się przy użyciu aerozolu chlorku sodu. Przed badaniem należy sprawdzić, czy półmaska ​​z filtrem cząstek stałych jest w dobrym stanie technicznym i może być używana bez zagrożenia.