Tester udarności typu Gardner może uszeregować materiały według siły wymaganej do rozbicia płaskich, sztywnych próbek plastikowych. Dzieje się tak w określonych warunkach uderzenia napastnika i spadającego ciężaru.
Cechy udarowego testera typu Gardner
- Operacja montowana na stole
- Wytrzymała podstawa, aby wytrzymać wstrząsy uderzeniowe
- Masa uderzenia pręta stalowego
- Płytka podtrzymująca próbki Spec
- Zabijak ze stali hartowanej z zaokrąglonym noskiem
- Wagi: 0.9 kg (2 funty), 1.8 kg (4 funty) i 3.6 kg (8 funtów)
- Szczelinowa rura prowadząca (długość 1.0m / 40”), w której ślizga się masa uderzeniowa.
- Wspornik utrzymuje rurę w pozycji pionowej, mocując ją do podstawy
- Wspornik utrzymuje wyrównanie ramienia obrotowego dla wybijaka, około 50 mm / 2” pod rurą.
- W przypadku geometrii GA, GB i GC próbka 15.86 mm ± 0.1 mm (0.625” ± 0.004”)
- W przypadku Geometries GA i GD, w aparacie montowana jest płytka podtrzymująca próbki z otworem o średnicy 76 mm ± 3.0 mm (3.0” ± 0.12”).
Podsumowanie testu udarności typu Gardnera
Procedura określania energii (masa x grawitacja x wysokość), która spowoduje uszkodzenie 50% próbek, polega na tym, że ciężar spada przez rurkę prowadzącą i uderza w bijak spoczywający na podpartej próbce.
Wysokość, z której spada ciężar, jest regulowana, a test pozwala również na różne zmiany nabijaka i płyty nośnej. Wariancje te umożliwiają różne tryby awarii, łatwiejsze pobieranie próbek lub ograniczają ilość badanego materiału.
Znaczenie i zastosowanie testu
Znaczenie poddawania próbek tworzyw sztucznych próbie udarności polega na tym, że różne materiały w różny sposób reagują na zmiany prędkości uderzenia ze względu na fakt, że tworzywa są lepkosprężyste.
Zakłócenia
Wartości udarności nie można uznać za bezwzględne, chyba że geometria wyposażenia badawczego i próbki spełnia wymagania dotyczące końcowego zastosowania. Dane uzyskane przy różnych geometriach (patrz strona 7) nie mogą być na ogół porównywane bezpośrednio ze sobą. Wyniki uderzenia ciężaru spadającego nie są odpowiednie do przewidywania względnego rankingu materiałów przy prędkościach uderzenia znacznie różniących się od tych narzuconych przez metodę Gardner Impact.
Ponieważ pęknięcia zwykle zaczynają się na powierzchni przeciwnej do uderzanej, na uzyskane wyniki może w dużym stopniu wpływać jakość próbek testowych. Wady tej powierzchni również wpłyną na wyniki. Właściwości udarowe tworzyw sztucznych mogą być bardzo wrażliwe na temperaturę. Tester udarowy typu Gardner może wykonywać testy w dowolnej rozsądnej temperaturze i/lub środowisku. Dostarczona i sugerowana aparatura może nie mieć wystarczającej energii, aby spowodować uszkodzenie niektórych próbek w warunkach określonych w odpowiednich normach.
Aparatura testująca 
Tester udarności typu Gardner składa się z następujących elementów:
- Odpowiednia podstawa, aby wytrzymać wstrząsy uderzeniowe.
- 2 Masy udarowe z prętów stalowych o masie 0.9 kg i 1.8 kg .
- 2 Zabijaki ze stali hartowanej o zaokrąglonych średnicach nosków 15.86 ± 0.10 mm i 12.70 ± 0.10 mm.
- Szczelinowa rura prowadząca o długości 1.2m, w której przesuwa się masa z podziałką 10mm.
- System zaciskowy do trzymania rury pionowo w ramieniu nośnym podstawy.
- Uchwyt do pokrętła ręcznego, który z kolei działa jak wyrównanie ramienia obrotowego.
- Ramię obrotowe dla wybijaka, które znajduje się około 50 mm pod rurą.
- 2 Płytki podtrzymujące próbki o średnicach otworów 76.0 mm ± 3.0 mm i 31.75 mm ± 0.025 mm, z których obie mają zaokrągloną górną krawędź otworu przy 1.0 mm ± 0.2 mm
- 2 Płytki podtrzymujące próbki z otworami o średnicy 16.26 ± 0.025 mm, z których jedna ma zaokrągloną górną krawędź otworu przy 1.0 mm ± 0.2 mm, a druga 0.75 mm.
Aby zminimalizować pochłanianie energii, ściskanie i ugięcie podpory, tester powinien być przymocowany do gęstej, solidnej podstawy o masie co najmniej 181.00 kg. poprzez otwory montażowe na każdym rogu.
Próbki do badań
Próbki do badań i próbkę należy przygotować mając na uwadze:
- Bez widocznych wad i niedoskonałości, chyba że jest to wymagane.
- Co najmniej 25 mm większa niż średnica w otworze w płycie nośnej.
- Grubość nie powinna różnić się o więcej niż 5% od średniej grubości próbki tej próbki.
- Obróbka próbek w celu zmniejszenia zmienności grubości jest niedopuszczalna.
- 20 próbek zwykle daje wystarczające wyniki, chyba że przybliżona średnia wysokość zniszczenia nie jest znana. W takim przypadku należy użyć sześciu dodatkowych próbek w celu określenia odpowiedniego punktu początkowego badania.
- Przygotuj próbkę tak, aby miała niewielki wpływ na odporność na uderzenia.
Definicje
Niepowodzenie: obecność jakichkolwiek pęknięć lub pęknięć powstałych w wyniku uderzenia spadającego ciężaru, które można zobaczyć gołym okiem lub w normalnych warunkach oświetlenia laboratoryjnego:
- Całkowite rozbicie próbki
- Wszelkie pęknięcia promieniujące w kierunku krawędzi na obu powierzchniach próbki
- Wszelkie pęknięcia promieniowe w obrębie lub tuż poza obszarem uderzenia bijaka
- Każda dziura, przez którą może przedostać się niezakłócone światło lub woda
- Wszelkie kruche pękanie dolnej powierzchni
- Wszelkie szkliste wióry usuwają się lub poluzowują
Barwnik penetrujący: służy do różnicowania początkowych pęknięć w polimerach wzmocnionych włóknem szklanym, gdzie trudno jest zinterpretować pęknięcia od włókien wzmacniających
Energia średnia awarii: energia potrzebna do wytworzenia 50% uszkodzeń, równa iloczynowi stałej masy i średniej wysokości uszkodzenia.
Średnia wysokość awarii: wysokość, na której masa wzorcowa po upuszczeniu na badane próbki spowoduje 50% uszkodzeń.